علی دشتی میگوید شاه شجاع برای شوراندن مردم بر علیه حافظ، همین بیت را دستاویز قرار داد. ↑ سپهر، مثل و مثلواره در شعر حافظ، ۱۲۶-۱۲۷. ↑ سپهر، مثل و مثلواره در شعر حافظ، ۳۰۴-۳۰۵. ↑ جواهری گیلانی، تاریخ تحلیلی شعر نو، ۱: ۵۲۲. ↑ براون، تاریخ ادبیات ایران، ۲۰۶-۲۰۹. ↑ لازار، «ظهور زبان»، تاریخ ایران، ۵۳۸. ↑ صفا، تاریخ ادبیات، ۳۶۶-۳۶۹. ↑ صفا، حماسهسرایی در ایران، ۶۰۰-۶۱۰. ↑ صفا، حماسهسرایی در ایران، ۲۱۵-۲۱۶. ↑ کاهن، «قبایل، شهرها»، تاریخ اکرم الرحال ایران، ۲۶۶-۲۶۷. ↑ زرینکوب، تاریخ ایران بعد از اسلام، ۳۵۲. استدلال مسئولان سازمان سینمایی ایران این بود که دو سال از صدور مجوز نمایش این اثر سینمایی گذشته و این مجوز منقضی شدهاست. بعضِ این سخنرانیها به زبانهای دیگری هم ترجمه و منتشر شده است. مطالب معصومی به همراه اجوبه ابن سینا و سوالات و ردود ابی ریحان در کتاب اسئله و اجوبه در ایران و لبنان چاپ شده است. داستان با پایان دوره قاجاریه و ابتدای روی کار آمدن حکومت پهلوی روایت خواهد شد، بازگشت محا از سفر کربلا همراه میشود با آگاهی اصلان پسر ذبیحالله ، صحافباشی دربار از دسیسهها و توطئههایی که سرنوشت او و محا را، تبدیل به یک منظومه بیپایان میکند. Po st has been generated wi th the  he​lp  of GSA C ontent᠎ G᠎enerator Demov ersi​on .

تا پایان سال ۲۳۶ روز (۲۳۷ روز در سال کبیسه) باقیاست. فرخی را یکی از بهترین قصیدهسرایان ایرانی میدانند تا جایی که گفتهاند سخن سهل و ممتنع در عربی خاص ابوفراس حمدانی و در فارسی خاص فرخی است. هوشنگ ایرانی از جمله نخستین نویسندگانی است که نداشتن وسواس وزن و قافیه، و رها شدن در بیاختیاری تخیل را توصیه کرده و در کار خویش نیز به این شیوهٔ نوشتن چشم داشتهاست. اقدامات ما بر اساس مصوبه شورا در تاریخ ۲۵ مرداد ۸۸ بودهاست و ما در راستای اقدامی انسان دوستانه برای پیگیری خانواده آسیب دیدگان آن حوادث اقداماتی را انجام دادیم و خدا را برای انجام این اقدامات شکر میکنیم». روز سوم که روز اصلی عروسی است به نهار آن روز لوت میگویند که یک مهمانی مفصل است و کلیه میهمانان حضور دارند. تصنیفهای رسمی، از وزنهای عروضی برخوردار هستند، ولی تصنیفهای عامیانه وزن عروضی ندارند یا ممکن است وزنشان «لَنگ» باشد (دارای «سکته» باشد) و خواننده با استفاده از تحریر این نواقص را رفع کند. پرتوی برای سومین و چهارمین بار هم این جایزه را برای فیلمنامه فیلمهای فراری (علیرضا داوودنژاد) و کامیون دریافت کرد.

یکی از شاهکارهای سینمای ایران (در مقایسه با فیلمهای ضعیف و مبتذل آن دوره) به شمار میآید. هر کدام از این انواع ویژگیهای خاص خود را دارند که در آثاری که در آن نوع ویژه به کار رفته نمایان است. این مسیر از مدینه گذر میکرد که فاصلهٔ قابل ملاحظهای از مکه داشت. در میان اشعار وی شعر آرش کمانگیر که در کتاب درسی دوره دبستان در زمان حکومت محمدرضا شاه پهلوی تدریس میشد؛ از لحاظ اجتماعی و به سبک حماسه سرایی و شعر غزل برای درخت از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارند. ↑ دبیرسیاقی، دقیقی و اشعار او، ۱۲. ↑ ریاحی، فردوسی: زندگی، اندیشه و شعر او، ۱۶۰. ↑ ریاحی، فردوسی: زندگی، اندیشه و شعر او، ۳۷۴-۳۷۵. ↑ ناظری، «عفت کلام در شعر فردوسی»، چیستا. چیستا (۱۷۴): ۲۹۸. دریافتشده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۵. BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۰-۲۴. دریافتشده در ۲۲ مهر ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ آوریل ۲۰۰۸. ۲۷ بهمن ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۶. ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۸ اوت ۲۰۱۶. بیبیسی فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۱. ↑ یاحقی، «رودکی و فردوسی»، آفتابی در میان سایهای، ۴۵۵-۴۵۹.

↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۲۱۱.

↑ «گزیدهٔ کتابشناسی شاهنامهٔ فردوسی: بهمناسبت کنگرهٔ جهانی بزرگداشت فردوسی»، فصلنامهٔ هنر. ↑ اسلامی ندوشن، «ارزشهای حماسی در شاهنامه»، هنر و مردم. ↑ سادات ناصری، «فردوسی و شاهنامه»، هنر و مردم. ↑ افشار، کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، ۳۵-۳۱۸. ↑ افشار، کتابشناسی فردوسی و شاهنامه، ۲۸۵. ↑ محیط طباطبایی، فردوسی و شاهنامه، ۲۸۰. ↑ فردوسی، شاهنامه، ۸: ۳۴۵. ↑ دبیرسیاقی، زندگینامهٔ فردوسی، ۲۲۴-۲۲۵. ↑ دبیرسیاقی، زندگینامهٔ فردوسی، ۴۷. ↑ شاپور شهبازی، زندگینامه تحلیلی فردوسی، ۹۰-۹۳. ↑ خالقی مطلق، سخنهای دیرینه، ۳۳۱-۳۳۵. ↑ خالقی مطلق، «فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۸۲۵. ↑ خالقی مطلق، «فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۸۲۹. ↑ خالقی مطلق، «شاهنامهٔ فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۱۶۴. ↑ خالقی مطلق، «شاهنامهٔ فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۱۶۳. ↑ خالقی مطلق، «شاهنامهٔ فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۱۶۱-۱۶۲. ↑ خالقی مطلق، «شاهنامهٔ فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۱۶۹-۱۷۰. ↑ خالقی مطلق، «شاهنامهٔ فردوسی»، دانشنامهٔ زبان، ۱۶۵-۱۶۶. ↑ فرهودی، «عوامل ظهور فردوسی»، ایراننامه. ↑ Khaleghi-Motlagh, “FERDOWSI i. ↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۲۴۰-۲۴۶. ↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۲۷۱-۲۷۲. ↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۲۶. ↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۱۸۱-۴۷۷. ↑ ریاحی، سرچشمههای فردوسیشناسی، ۲۱۱. ↑ خالقی مطلق، سخنهای دیرینه، ۳۳۶. ↑ خالقی مطلق، «جهانشناسی شاهنامه»، ایرانشناسی.